سوگواری چیزی است که در فرهنگ های مختلف با آن به صورت مختلفی برخورد می شود. اما به وضوح می توان در رفتارهای دورانی ویکتوریایی نشانه های آن را یافت. آنها همواره در جهت باقی گذاشتن یک یادگار بودند. به این نگاه کنید.
در واقع بیشتر عکسهایی که گرفته می شد به خصوص در آمریکا عکسهای پس از مرگ بود. در دوران ویکتوریا به دقت صحنه مرگ برای یک عکاسی دقیق بازسازی می شود. در کتابی در این مورد می خوانیم:
این نوع عکس انداختن به بخشی از مراسم سوگواری در فرهنگ آمریکایی تبدیل شده بود. بازماندگان به آنها افتخار می کردند و عکسهای آنها را به دیوار آویخته، برای دوستانشان فرستاده و یا در قابی کوچک یا در کنار آینه جیبی همیشه همراه داشتند.
تذکر مهم: اگر احساس می کنید که مایل نیستید از مسائل بعد از مرگ بشنوید و یا احساس می کنید که ناراحتی روحی – قلبی دارید پیشنهاد می کنم همینجا مطالب را کنار گذاشته و ادامه ندهید. ممنون.
در آن زمان اتاقی که بیمار در آنجا جان می داد بسیار مهم بود. بخش مهمی از تشییع جنازه و رسومات ان به آنجا بستگی داشت. عکس زیر عکس کودکی است که درون تابوت به خوابی ابدی رفته است. اینجا «اتاق مرگ» است.
راستی به گوشه عکس آن سایه تاریک دقت کردید؟ آن دستیار عکاس است که در تابوت را باز نگه می دارد تا عکس پرتره مرگ را به یادگار بردارد.
در این عکس چه نکته ای را می بینید؟ پسر کوچک بالای سر برادر مرحومش ایستاده است. ترسناکترین قسمت کار اینجاست. که کسی که در صحنه مرگ بوده است بخواهد همان حالت قبل را داشته باشد. ذره ای احساس جایز نیست.
نوع دیگری از تصویربرداری آن زمان برداشتن عکس از زمان سوگواری است. این هنگام که معمولا بار احساسی بسیار زیادی را به دنبال دارد نه به متداولی حالت قبل اما خود نیز طرفدارانی داشت.
البته عکاس بیرحم در اینجا برای بالابردن میزان سوگواری موجود در عکس یکی از جذابیتهای آن دوران را در این عکس به کار برده است. روح نگاری. چنین به نظر می رسد که تصویری از مادر به صورت محو بر روی این عکس اعمال شده است و با حالتی شبیه پرتونگاری جلوه ای از روح مادر را به نمایش می گذارد.
نوع دیگری از عکاسی مرگ در آن زمان شاید بسیار دور از ذهن باشد. فرد مرحوم شده را چون فردی زنده قرار می دهند و در حالتی مثلا حالت خواب عکس او را بر می دارند. مانند این عکس که مرد در حال روزنامه خواندن خوابیده است. اما این خواب بیشتر کمی طولانی است. او مرده است.
پی نوشت: شما می توانید در این ارتباط مطلب « مردی که با قوطی نوشیدنی به سفر آخرت می رود » را نیز بخوانید. اما می خواهم نظر شما در اینباره چیست؟ شخصا دوست دارم ادامه هایی بر این نوشته در این وبلاگ باشد. در حال بررسی بیشتر هستم و مطلبی نیمه تمام آماده دارم. ممنون می شوم اگر نظرتان را در اینباره بدانم. برای اطلاع بیشتر این مطلب فوق چکیده ای بود از اینجا!
با سلام. مطلب شما منو یاد فیلم دیگران با بازی نیکول کیدمن انداخت که فکر کنم ایده فیلم (شاید) با دیدن همین عکسهای دوره ویکتوریایی در ذهن سناریست جرقه زده. اتفاقا ترسناک ترین قسمت فیلم قسمتی است که عکسهای مردگان را در یک آلبوم نشان میدهد. اگه ندیدید حتما ببینید. بسیار زیباست . ضربه هولناک فیلم هم در آخرشه که یک عکس پیدا میشود. مرسی .
پاسخ: اتفاقا دیدم و بسیار هم لذت بردم. به فیلم خوبی اشاره کردید.
شروین جان هنوز عکس ها برام باز نشده ، من فردا امتحان دارم ، واسه روحیم خوب نیست حالا که فردا امتحان دارم عکس میت ببینم :))
دلم برای اون برادرا سوخت، اصلا دوست ندارم که من یا داداشم از این عکسا بگیریم :(
مطلب جالبی بود. ممنون
من هم یاد فیلم دیگران افتادم.
من اصلا یاد فیلم دیگران نیافتادم ! کجایش شبیه به فیلم دیگران است ؟!
بیشتر شبیه به سکانس پایانی فیلم ( قتل جسی جیمز توسط رابرت فورد بز دل ) است که مردم جمع شدند تا با جنازه جسی جیمز عکس یادگاری بگیرند
اگرچه یه کم عجیب غریب و شاید دردناکه…(بخصوص برای کسانی که از نزدیک مرگ نزدیکانشون رو به چشم دیده اند)
اما فکر می کنم کنجکاوی بشر در مورد این راز هم انقدر باشه که به جنبه های ناخوشایند این مسئله غلبه کنه…
حداقل من که کنجکاوم …باز هم از این پست ها بذار!
با دیدن این مطلب یاد موضوعی افتادم که شاید زیاد بی ربط هم نباشه.
هنگامی که یک نفر می میرد معمولا دو حالت وجود دارد. یا با چشمانی باز می میرد یا با چشمانی بسته.
مرگ هنگامی که سراغ فرد می آید حتی دیگر به او به اندازه یک پلک زدن نیز مهلت نمی دهد.
کسانی که با چشمان باز می میرند فرصت نکرده اند که حتی چشمهای خود را ببندند و کسانی که با چشمانی بسته می میرند، فرصت نکرده اند که برای آخرین بار چشمان خود را باز کنند
جالب مرسي
چقدر هولناک.
یاد فیلم دیگران افتادم. صحنه ای که نیکول کیدمن در حال ورق زدن آلبوم عکس مردگان اون خونه بود اما نمی دونست چی توی دست هاشه
وقتی از مستخدم می پرسه چرا همه توی آلبوم چشم هاشون رو بستن، مستخدم با حالتی رعب انگیز می گه: اینها چشمشون رو نبستن خانوم، اینها همه مردن
راستی چرا سوژه بیشتر عکس ها از بین اطفال انتخاب شدن؟
به نظر من زمينه قابل توجهي است كه كمتر به آن پرداخته شده.
من كه خوشم آمد بسيار.
ارادت
من هم ميخواستم بگم فيلم the others، ديدم چند نفر ديگه هم با من هم عقيدهاند. توي اون فيلم هم عكسهايي از افراد مرده داشتند و نيكول كيدمن از روي اون عكسها فهميد كه خدمتكارهاي خونه مردهاند.
با اين مطلب، گويا كه قضيه عكس گرفتن از مردهها داستان طولانياي داره.
این تصاویر مرگم جالب بودند. مطالبتون رو همیشه دنبال می کنم.
سلام
خیلی جالب بود و لذت بردم منم اون فیلم رو دیدم خیلی جالب بوده مخصوصا در انتهای فیلم خیلی جالب بود هرکسی به صورت جداگانه در حال جنگیدن برای مالکیت خانه بودند.
سلامت باشی.
[…] که بعد از مرگ گرفته شد ( از وبلاگ یک فتحی ) لینک به منبع تذکر: منبع غیردگرباش […]
والا نمی دونم چی بگم . فقط همین که از این بشر دو پا همه چی برمیاد
جالب بود
مرسی
من مدتهاست که از طریق فید دنبالتون می کنم و بهتون هم لینک دادم و خوشحال می شم که بهم لینک بدید.
پاسخ: فعلا در حال پیاده سازی جدید برای بلاگرول هستم و به کسی لینک نمی دهم. شرمنده. تا چند روز آینده آماده می شود.
مسلما یک کار بی خود بوده که مثل یک بیماری که الانم همه یه جوریشو دارن مردم دچارش بودن
اگه اون موقع گرفتن عکس از مرده ها مد بوده یا کلاس داشته الان رنگ مبل چه می دونم هزارتا از این مزرخرفا کلاس داره…..
مرسی
سالار
امروز امماه امسال
تو یه فیلم این نوع عکسبرداری خیلی برجسته شده بود..اسمش یادم رفته متاسفانه ..تام هنکس یه آدم خلافکار بود، البته فکر کنم از رو بدشانسی تو هچل افتاده بود و دست به خلاف زده بود، یه پسر کوچیک داشت، آخر فیلم زدن کشتنش و یکی هم اومد ازش عکس گرفت، با همون وضع خونین مالینش… پسرش آخرش گفت چدر من هر کسی که بود پدرم بود !
یادت اومد ؟
همه ادما وقتی روح از بدنشون خارج میشه چهره جسدشون وحشتناک به نظر میاد..به نظر میرسه با رفتن روح دیگه جسم محکوم به نابودیه..اینجاست که اهمیته این جمله مشخص میشه که انسان روح است نه جسد
سلام منم به شما تبریک میگم و براتون آرزوی شادی و موفقیت دارم :) من خودم باورم نمیشد راستش خیلی تعجب کردم که دوستان این همه به من لطف دارن.در مورد مطلبتون فیلم دی آدرز با بازی نیکل کیدمن همین موارد رو داشت به نظر من کلا کار جالبی نیست فراموشی به ما کمک میکنه که با وجود داشتن غمهای بیشمار به زندگی ادامه بدیم با این کار یعنی عکس گرفتن از مرده غم رو برای خودمون جاودان میکنیم و من موافق نیستم.
یاد Others افتادم…! همون وقتی که از رو عکسا فهمیدن اون خدمتکارا سالها قبل مرده ن!… ولی هیچ وقت فکر نمیکردم چیزی شبیه رسم و سنت باشه!
خیلی جالب بود
من یاد فیلم ترور جسی جیمز افتادم
منتظر قسمت های بعدیه مطلب هستم
ممنون
top movie من فیلم دیگران یا همان the others است. با دیدن این عکس ها یاد اون فیلم افتادم و کلی حال کردم. دمت گرم.
others…
فیلم The Others و فیلم های استنلی کوبریک فیلمهایی بودند که منو ترسوندند.
جالب بود
ولی من نظرم اینه که این گونه عکس ها ارزش زیادی ندارن و باعث افسردگی انسان ها میشن و…
ایناهم چکارایی می کنن .
منوقتی داشتم مطالبو می خوندم تنها بودم ساعت 2 شب تلفن زنگ خورد از جام پریدم :(( (سکته زدم)
اونایی که این عکسهارو گرفتن یه جورایی عکاس و هنر تو ذاتشونه ،چطور موقع چاپ که فضای تاریکخونه که تاریک هست اینا رو چاپ کردن.
از روحیه یه هنرمند خیلی بدوره
ایناهم چکارایی می کنن .
من وقتی داشتم مطالبو می خوندم تنها بودم ساعت 2 شب تلفن زنگ خورد از جام پریدم :(( (سکته زدم)
اونایی که این عکسهارو گرفتن یه جورایی عکاس ، هنر تو ذاتشونه ،چطور موقع چاپ که فضای تاریکخونه که تاریک هست اینا رو چاپ کردن.
از روحیه یه هنرمند خیلی بدوره
khub shod baram 1 ide shod ke vasiyat konam ax amo begiran bezaran tu takhche
ba salam.bazam mesle hamishe behtarini.apar az sweden